3 راه کلی برای سرمایش تبخیری در واحدهای انتقال هوا ایجاد شده است.
خنک کننده مستقیم تبخیر
رطوبت به جریان هوای تازه ورودی افزوده می شود و ضمن افزایش رطوبت ، دمای آن کاهش می یابد. این هوای مطبوع مستقیماً به اتاق منتقل می شود که درصد بالایی از هوای اتاق به جای پخش مجدد ، در آن خسته می شود تا سطح رطوبت مناسب در اتاق حفظ شود. بیشتر بخوانید
مقدار سرمایش قابل دستیابی بستگی به میزان رطوبت جریان هوای ورودی دارد. هوا با رطوبت کم رطوبت بیشتری را جذب می کند و در نتیجه اثر خنک کننده تبخیری بیشتری خواهد داشت.
خنک کننده تبخیر غیر مستقیم
هوای بیرون برای خنک کردن محیط داخلی و بدون ایجاد اختلاط جریانهای داخلی و خارجی استفاده می شود. هوای بیرون از طریق واحد بازیابی گرما (HR) اجرا می شود و پس از آن خسته می شود. هوای برگشتی از اتاق قبل از ورود مجدد به اتاق توسط واحد HR خنک می شود.
با مرطوب کردن جریان هوای خارجی قبل از واحد HR ، دمای آن کاهش می یابد و باعث افزایش ظرفیت خنک کننده سیستم می شود. این امر باعث می شود در صورت بالاتر بودن دمای خارج از شرایط تأمین اتاق ، از خنک کننده تبخیر غیرمستقیم استفاده شود. سرعت بالاتر در جریان هوای خارجی نسبت به داخلی بیشتر باعث افزایش ظرفیت خنک کننده سیستم می شود.
خنک کننده تبخیر هوا
هوای برگشتی که از اتاق بیرون می آید توسط رطوبت ساز خنک می شود و قبل از عبور از طریق واحد HR و سپس خارج از آن خسته می شود. انرژی حرارتی خنک تأمین شده توسط رطوبت ساز توسط واحد HR به جریان هوای ورودی منتقل می شود ، آن را خنک می کند و بار لازم را در سیستم های تهویه مطبوع DX کاهش می دهد.